Bedenim ruhumun hapisanesi,
Benim hapisanemi ses geçirmez camdan yapmışlar,
Ne pencere,ne kapı...
Tek anahtar kalem...
Kalemle,defterle kum olur cam beden.
Bir beden ki ifadesi bile duygu geçirmez camdan.
Siz onu gülerken görürsünüz,
İki yüzlü mü desem,belki daha fazla...
İçeride virgüller,soru işaretleri,
Birçok uzun çizgi,ünlemler,
Dışarıda tek nokta.
Duygu geçirmez hapisanenin sahibi...
