İndim şehre yine heybemdeki benlerle.
Her an farklı bir ben aynada, eski benler ise derinleşmekte belki belirginleşmekte.
Ölümle tabloya dönüşecek olan bu ayna kurbanını her an yoklamada.
Zaman geçiyor eski yarenler hep arkada, yılanın derisini atmasından hallice ama bir nebze daha hızlı.
Her an bir başlangıç geçmişinden emin olmaya güç bulunamayan.Bütün geçmiş derilerimi toplasam ne çıkar karşıma aynada?Ziyanlar yumağı.Bu deriler olduğu yerde bırakılmamakta, sırtta bir yük vagonu taşırcasına.
Onlarca ben ama tek sorumlu bir ben.
